Wbrew pozorom wilczomlecza bardzo często spotkać można w domach. Roślina ta zdecydowanie jest wyjątkowa. W czym tkwi jej wyjątkowość? Przede wszystkim w tym, że potrafi dostosować się do naprawdę różnych warunków. Jej uprawa i pielęgnacja nie wymaga dużego nakładu pracy. Jest to więc roślina idealna dla kogoś, kto nie ma zbyt wiele czasu.

Czym dokładnie jest wilczomlecz? Jaka jest jego charakterystyka? Jakie gatunki wyróżniamy? Jakie są zasady jej uprawy i pielęgnacji? I co jeszcze warto o tym wiedzieć? Wszystkie te i inne wątpliwości rozwiewamy poniżej. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem.

Wilczomlecz sosnka – ogólna charakterystyka

Wilczomlecza często nazywa się również euforbią. Wyróżnia się wiele gatunków tej rośliny, a jej najbardziej charakterystyczną cechą jest to, że dopasowuje się do każdych warunków klimatycznych. W Polsce występuje w środowisku naturalnym. Zazwyczaj porasta suche murawy, zarośla oraz skraje lasów. Niekiedy traktuje się go jako chwast. Wilczomlecz ma jednak zdecydowanie walory dekoracyjne i często uprawiany jest w ogrodach.

Wilczomlecz sosnka to niewielka bylina ogrodowa. Nie osiąga przeważnie więcej niż 30 centymetrów wysokości.Roślina tworzy bardzo rozgałęzione łodygi. Na dole są one nagie i trochę czerwone, wyżej pokrywają je długie, igiełkowate zielone liście. Liście te są miękkie w dotyku i bardzo przyjemne.

Roślina ta kwitnie od maja do sierpnia a jej kwiaty są żółte. Wszystkie zebrane są w bardzo okazałe niekiedy kwiatostany. Roślina wydziela słodki zapach, który jest bardzo wyrazisty. Owocem wilczomlecza sosnki jest tak zwana rozłupina, która zawiera trzy nasiona w środku.

Uprawa wilczomlecza sosnki

Ten rodzaj wilczomlecza najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Jednak jak już wspomnieliśmy wcześniej, dostosuje się ona do niemal każdych warunków klimatycznych. Słońce jednak sprzyja obitemu kwitnieniu rośliny. Dobrze zniesie również bardzo ostre i intensywnie grzejące słońce oraz otwarty teren, bez żadnego cienia.  Warto wiedzieć też, że w cieniu roślina może chorować.

Najlepiej rozwija się na stanowisku suchym oraz lekko piaszczystym podłożu. Nie straszne jej też gleby kamieniste oraz jałowe. Dobrze by było gdyby podłoże pod wilczomlecza sosnkę było bogate w krzemionkę oraz węglan wapnia.

Roślina średnio toleruje podmokłe podłoże z tendencją do tworzenia się zastoin wody. W takiej sytuacji wilczomlecz może marnieć i mogą dotykać jej choroby grzybowe. Warto jednak mieć na uwadze, że roślina jest w stu procentach mrozoodporna.

Siew i sadzenie

Roślinę wysiewa się wczesną wiosną albo kupić gotowe sadzonki w sklepie ogrodniczym. Gatunek ten jest dość powszechny i pospolity, dlatego nie powinno być żadnego problemu z dostępnością. Nie należy sadzić wilczomlecza sosnki przy grochu. Choroby z niego mogą bowiem przejść na naszą roślinę.

Podlewanie>

Wilczomlecza, mimo że nie lubi on podmokłej gleby, należy regularnie podlewać. Szczególnie tuż po posadzeniu przez kilka kolejnych tygodni. Później nawadniania nie powinno być już tyle, jednak nadal należy robić to w miarę systematycznie. Gdy susza dotyka przez długi okres czasu, roślinę należy podlewać nieco częściej. Znacznie częściej należy nawadniać tego wilczomlecza, który rośnie na cienkim i szybko wysychającym podłożu.

Nawożenie

W tym przypadku warto zaznaczyć, że roślina ta nie potrzebuje klasycznego nawożenia. Zbyt duża ilość składników odżywczych może wręcz roślinę zniszczyć. Sporadycznie jednak, dobrze jest sprawdzić odczyn gleby. Gdy jest on obojętny albo lekko kwaśny, to warto wykonać wapnowanie. Raz w roku można również zastosować wolno działającego i zmielonego dolomitu.

Przycinanie

Należy pamiętać, że przycinać można jedynie niektóre gatunki wilczomlecza. Nie należy jednak robić tego tuż przed zimą. Dzięki temu liście wilczomlecza będą miały zdecydowanie lepszą ochronę przed mrozem. Roślinę dobrze jest dzielić, gdy zima dobiegnie już zupełnie końca.

Do tego zadania należy używać dobrego i ostrego noża. Po pierwsze dlatego, żeby dać radę z twardymi nie raz korzeniami. A po drugie dlatego, żeby jeszcze bardziej nie uszkodzić rośliny tępym narzędziem. Załóżmy również odpowiednie rękawiczki ochronne.

Zatrucia wilczomleczem

Warto pamiętać, że mimo iż wilczomlecze mają ozdobny charakter, to roślina jest silnie trująca. Niezależnie od gatunku czy miejsca pochodzenia. Trującym elementem w wilczomleczu jest sok – biały oraz gęsty. Sok ten znajduje się w naprawdę różnych miejscach rośliny. Zarówno w łodygach i korzeniach, jak i liściach. Sok, o którym mowa, posiada w sobie kwas euforbonowy oraz związki cyjanogenne.

Gdy elementy tej rośliny dostaną się do organizmu człowieka, to mogą wystąpić takie objawy, jak wymioty, nudności czy biegunka. Nie zdarza się często, aby sok wywoływał poważniejsze dolegliwości. Sok ma bowiem na tyle specyficzny smak, że raczej nie można wypić go aż w tak dużej ilości. Jeśli sok z rośliny dostanie się na naszą skórę, to bardzo możliwe jest, że wystąpi stan zapalny albo owrzodzenia.